TELINGA

te·li·nga n 1 organ tubuh untuk mendengar; 2 alat pendengaran yg terletak di kanan kiri kepala (manusia atau binatang); kuping; 3 bagian barang atau nama sesuatu yg rupanya spt telinga: anak –; daun –;
masuk ke — kanan, keluar ke — kiri, pb
tidak dimasukkan ke dl ingatan (tt nasihat, pelajaran);
rabit dipasang subang, pb tidak pd tempatnya;
nipis (tipis), ki orang yg lekas marah;
badak tumbuhan, Crypteronia griffithii; bedil bagian yg di luar (dapur-dapur) pd senapan model kuno; tela;
berok telinga yg rapat pd kepala;
biola alat untuk menegangkan (mengendorkan) senar biola;
gajah 1 telinga yg lebar; 2 ikan laut; 3 pohon, Macaranga megalophylla; jebang telinga yg menganjur ke luar;
kambing telinga kucing;
kelelawar tumbuhan, Thottea grandiflora; kera tumbuhan, Thenslowia umbellata; kerbau tumbuhan, Blumea baleamifera; kuali 1 tangkai untuk mengangkat kuali; 2 ki orang yg tahan hati walaupun dimarahi dan dikata-katai oleh orang lain;
kucing telinga yg tirus ke atas;
rusa telinga kucing;
telepuk layu telinga yg cantik bentuknya;
tempayan ki tidak mau mendengar kata dan nasihat;
tikus tanaman agar-agar, Auricularia auricula;
ber·te·li·nga v mempunyai telinga; ada telinganya;
~ lembut ki 1 kurang pandai; bodoh; 2 suka menolong; pemurah; ~ merah ki marah; kesal; ~ tebal ki tidak perasa (tidak akan merasa apa-apa walaupun disindir);
me·ne·li·nga v mendengar; diam ~ , diam tetapi mendengar

Tinggalkan komentar