teng·gek /ténggék/, ber·teng·gek v 1 duduk di tempat yg agak tinggi (spt kera atau burung hinggap di atas dahan kayu); bertengger: anak kecil itu duduk ~ di dahan kayu menyaksikan pertandingan sepak bola; 2 terletak miring (tt peci di kepala);
me·neng·gek v bertenggek;
me·neng·gek·kan v menaruh (meletakkan) sesuatu di atas barang atau di tempat yg tinggi: ibu ~ bakul di atas para-para;
ter·teng·gek v 1 tiba-tiba bertenggek; 2 terletak di tempat yg tinggi;
teng·gek·an n tempat bertenggek: dl sangkar itu dibuatkan ~ untuk burung piaraannya;
pe·neng·gek n 1 tempat bertengger; 2 tempat menyimpan sesuatu di tempat yg tinggi; 3 pembuat tenggekan
