TUBI

tu·bi adv, ber·tu·bi-tu·bi adv berulang-ulang; bertalu-talu; terus-menerus dng hebat: tiba-tiba terdengar bunyi ~; anak itu dimarahi ~;
me·nu·bi·kan v melakukan sesuatu dng bersungguh-sungguh (berulang-ulang, terus-menerus, dsb);
mem·per·tu·bi-tu·bi v memperhebat; (mempersangat) dng berulang-ulang dan terus-menerus dsb: ~ tikaman; ~ pukulan;
mem·per·tu·bi·kan v mempertubi-tubi;
mem·per·tu·bi-tu·bi·kan v mempertubi-tubi;
tu·bi·an n latihan yg bertubi-tubi; pengulangan