cu·cu n anak dr anak; keturunan ketiga;
— Adam ki manusia;
— sepupu cucu dr saudara;
ber·cu·cu v 1 mempunyai cucu: ia sudah ~ , tetapi belum lagi bercicit; 2 memanggil cucu: saya ~ kepadanya
cu·cu n anak dr anak; keturunan ketiga;
— Adam ki manusia;
— sepupu cucu dr saudara;
ber·cu·cu v 1 mempunyai cucu: ia sudah ~ , tetapi belum lagi bercicit; 2 memanggil cucu: saya ~ kepadanya
